Biografie
Jeugd in de Peel
Mijn jeugd voltrok zich in en rond de boerderij van mijn ouders in het Peeldorp Meijel. Daar ben ik geboren op 6 april 1955. Mijn vader was een boer uit Meijel en mijn moeder kwam uit Heythuysen. Ze trouwden in 1946. Ik was de jongste uit een gezin van vijf broers. Zussen waren er niet. Meijel was destijds een dorp met een overwegend agrarisch karakter. Minstens de helft van de kinderen op de lagere school was van boerenafkomst. Het leven stond in het teken van akkers, vee en tuinbouw. Mijn ouders zijn gestorven in resp. 1997 en 2005.
Scholing
In Deurne (Peelland-College) doorliep ik zonder al te veel moeite het VWO (1967-1973). Daarna ging ik kunstgeschiedenis en archeologie studeren aan de Katholieke Universiteit in Nijmegen. Mijn aanvankelijke bedoeling was om archeoloog te worden. Door mijn werkzaamheden op het land was ik in contact gekomen met de prehistorie en ook de culturen van het oude Egypte en Mesopotamië boeiden me destijds in bijzondere mate. Archeoloog ben ik echter niet geworden. Wel besloot ik al snel om geschiedenis ‘erbij’ te gaan doen met het oog op het verwerven van de maatschappelijk belangrijke onderwijsbevoegdheid. Uiteindelijk studeerde ik in 1981 af op een scriptie die beide vakgebieden combineerde: de Peelkolonie Griendtsveen. De studie gaat met name over de planologische en architectonische aspecten van dit fabrieksdorpje in het hart van de Peel. Vanwege de grote publiekelijke interesse werkte ik de scriptie al snel om tot een boekje dat al binnen een half jaar was uitverkocht.
Ook nadien bleef ik me bezig houden met het schrijven en publiceren over regionale cultuurgeschiedenis. De scriptie over Griendtsveen leidde ook tot enkele publicaties in het nieuwe tijdschrift Industriële Archeologie.
In 1980 trouwde ik met Nelly. We kregen drie kinderen: Giel (1986), Coen (1988) en Ankie (1990). Alle kinderen zijn inmiddels 'uitgevlogen'.
Beroep(en)
In 1982 volgde mijn eerste aanstelling: 7 lesuren kunstgeschiedenis aan de Stadsacademie in Maastricht. Drie maanden later volgde een 0,5 aanstelling bij de Nieuwe Lerarenopleiding in Sittard (docent kunstgeschiedenis bij de vakgroepen Tekenen-Handvaardigheid). Weer kort daarna, op 1 september 1984, kreeg ik een benoeming aan de pas opgerichte Open Universiteit. Ik werd daar studiebegeleider Cultuurwetenschappen in Sittard en later ook Venlo. In de jaren tachtig was ik verder een tijdlang freelance medewerker van het Dagblad voor Noord-Limburg (kunstcriticus, medewerker geschiedenis) en de Regionale Omroep Zuid. Verder verzorgde ik in die periode cursussen voor het HOVO (Hoger Onderwijs voor Ouderen). In 2002 vond mijn promotie in de Letteren plaats in Nijmegen.
Tot 2021 werkte ik als universitair docent kunstgeschiedenis aan de faculteit Cultuurwetenschappen van de Open Universiteit. Buiten mijn officiële werk ben ik sinds 1979 actief binnen de heemkundevereniging Medelo te Meijel. Ruim 25 jaar was ik secretaris en auteur van diverse boeken en artikelen die door de vereniging werden uitgegeven. Die betrokkenheid is er nog steeds.
Onderzoek
In verband met groeiende interesse en ‘functionele noodzaak’ (ik begeleidde doctoraalscripties) besloot ik in 1997 om een promotie-onderzoek te starten. Dat onderzoek ging over de Bisschoppelijke Bouwcommissie van Roermond, een orgaan dat vanaf 1917 namens de bisschop ontwerpen voor kerkgebouwen en de artistieke inrichting daarvan beoordeelde. Dit onderzoek werd in 2001 afgerond met een lijvig boekwerk onder de titel Ware Schoonheid of Louter Praal. De Bisschoppelijke Bouwcommissie van Roermond en de kerkelijke kunst van Limburg in de twintigste eeuw. Daarop promoveerde ik begin januari 2002 in Nijmegen (begeleiders: prof. A. Koldeweij en prof. P. Nissen).
Sindsdien is de aandacht voor onderzoek en publiceren alleen maar toegenomen. Elk jaar schrijf ik wel enkele studies en populariserende artikelen, meestal op het gebied van moderne religieuze kunst en architectuur, soms daarbuiten. Daarover valt meer te lezen bij ‘Onderzoek’.
Sinds 2005 ben ik vanwege mijn baan aan de Hogeschool Zuyd betrokken bij de nieuwe masteropleiding Kunsteducatie, die samen met Fontys Hogescholen werd ontwikkeld en vanaf 2006 wordt aangeboden aan studenten. Deze betrokkenheid leidde ertoe dat ik van 2007 tot 2011 coördinator was van deze opleiding voor de locatie Maastricht. Vanaf 2012 was ik enkel nog in dienst bij de Open Universiteit.
Jos, in 2018 poserend op de Pordoi samen met zoon Giel
Buiten mijn beroepsmatige werkzaamheden en ‘schrijfwerk’ op het terrein van de regionale cultuurhistorie, bezoek ik samen met mijn echtgenote veelvuldig Italië (Rome, Sicilië, Dolomieten). Dat doe ik het liefste op de motor, waarbij onze oudste zoon me vaak ook vergezelt. De motor is sinds 2005 voor me een belangrijke en ontspannende ‘verrijking’ van mijn leven geworden.
In 2017 ben ik verhuisd naar Meijel, waar we een nieuwe woning hebben gebouwd aan het Donkersveld. De boerderij in Roggel werd overgenomen door de oudste zoon. Op die plek werd in 2019 ons eerste kleinkind geboren, Eva, enkele weken later gevolgd door Sven in Breda. In 2021 volgden Floor en Tom en in 2022 Fenne en Mats.
Op 6 augustus 2021 volgde mijn pensionering. Ik blijf echter actief met het doen van onderzoek, schrijven van artikelen en boeken en geven van lezingen.